Któż z nas z łezką w oku nie wspomina miejsc w których się wychował. Rzeki w której się kąpał, drzew na które się wspinał a nawet drogi, którą chadzało się do szkoły. Miejsce dzieciństwa pozostaje w pamięci do końca życia. Często chętnie wracamy do miejsc swojego urodzenia aby trochę powspominać. Turystyka taka nazywa się turystyką sentymentalną. Definiuje się ją jako powrót do miejsca pochodzenia, które z różnych względów musieliśmy opuścić. Powracając do dawno nie widzianych miejsc odkrywamy zmiany jakie dokonały się na danym terenie, wspominamy ludzi, których kiedyś znaliśmy i spędzamy czas w miejscach związanych z naszymi doświadczeniami. Jest to forma oczyszczeni psychicznego dla organizmu. Nie od dziś wiadomo, że najlepiej czujemy się w domu. A jeśli z jakichś powodów nie możemy w nim mieszkać, warto na niego choć przez chwile popatrzeć i pomyśleć jak wyglądało by nasze życie w nim. Takie refleksje pomagają oderwać się od życia codziennego i zwykłych problemów, są powrotem do beztroskich chwil dzieciństwa.
