Rolnicza produkcja ziemniaków różni się od innych roślin uprawnych relatywnie dużą pracochłonnością, zaś nakłady przeznaczone na zbiór bulw stanowią nawet 40-50 procent nakładów produkcyjnych. Ważnym jest aby zaznaczyć, że zbiór ziemniaków należy wykonać przy pełnej dojrzałości bulw.
Wysoka jakoś produktu rolnego uwarunkowana jest prawidłowym doborem sprzętu do warunków oraz wysokiej jakości obsługą maszyn. Jest to ważne ponieważ rodzaj maszyny kopiącej zastosowanej podczas zbioru jest drugim pod względem ważności czynnikiem warunkującym skalę uszkodzeń bulw. W obecnych czasach najczęściej zbioru dokonuje się przy pomocy maszyny, potocznie zwanej jako kombajn do ziemniaków. Pozwala on na: kopanie ziemniaków, odłączenie bulw od łęcin, kamieni i pozostałych, niechcianych zanieczyszczeń oraz magazynowanie bulw w zbiorniku maszyny lub transportowanie ich bezpośrednio do jadącego w pobliżu zestawu transportowego.
Interesującym jest iż kombajny do ziemniaków w Polsce zaczęto stosować relatywnie późno. Początkowo (najwcześniejsze dane na ten temat pochodzą z 1970 roku) były one używane jedynie w gospodarstwach państwowych i spółdzielczych. W państwowych gospodarstwach rolnych znajdowało się wówczas 1518 sztuk, a w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych jedynie 31 sztuk.
Obecnie kombajn do zbioru ziemniaków posiada wiele różnych modeli dostępnych na https://www.lento.pl/kombajn-do-ziemniakow.html. Podstawową różnicą między poszczególnymi kombajnami jest liczba podkopywanych przez nie rzędów. Oprócz tego, między poszczególnymi modelami, zmienne są sposoby rozładunku ziemniaków czy systemy separowania kamieni, łęków i brył. Na polach o niewielkiej powierzchni stosowane są kombajny ze zbiornikiem wychylnym lub wyposażonym w przenośnik podłogowy. Zaś na wielkopowierzchniowych gospodarstwach używa się kombajnów wykorzystujących przenośnik wyładowczy.
Kombajny do zbioru ziemniaków dzielą się na maszyny:
– jednorzędowe,
– dwurzędowe jednostki samobieżne ze zbiornikiem bulw dużej ładowności lub bez zbiornika,
– trzyrzędowe jednostki samobieżne,
– czterorzędowe jednostki samojezdne ze zbiornikiem bulw dużej ładowności lub bez zbiornika.
